"Kibarlık Budalası" oyunu KüçükÇiftlik Bahçe Tiyatrosunda sahnelendi                 KüçükÇiftlik Bahçe Tiyatrosu gösterimleri, Haldun Dormen'in başrolünü üstlendiği, Kedi Sahne Sanatları tarafından sahneye konan...

Üzgünüm insan;  Senin asıl anlamına yakışarak yaşayamadığımız için,  Bir kurummuşsun gibi hissizleştiğimiz için,  Beşerlikte kalıp sana ulaşamadığımız için, Doğadan bile seni hissedemediğimiz için, Huzurun ta kendisiyken seni asla anlayamadığımız için, Temizlik ve...

Kırmızı bir tavşan, binanın 52. Katından aşağıya atladı. 30. Kat civarında, bir kartal onu yakaladı ve sağsalim yere indirdi.Kartal tavşana kızdı : ‘’Manyak mısın oğlum sen? Nereden çıktı bu uçma merakı, ben havuç yemeğe özeniyor muyum? Bir daha görmeyeyim’’ dedi ve uçup gitti. Tavşan, mahçupbir...

Yağmurda ıslanmasına rağmen, hiç de aceleci olmayan adımlarla yürümeye devam etti. Barın kapısındaki görevliyi, başıyla belli belirsiz selamlayarak içeri girdi. Şapka ve pardösüsünü vestiyere bırakıp, küçük koridordan geçerek salona ulaştı. Doğruca bara yürüdü. Haftaiçi olmasına rağmen kalabalık...

  Adam kapıdan çıktığında yağmur yağıyordu. Cebindeki bereyi başına taktı, montunun önünü kapattı, ellerini cebine soktu ve yürümeye başladı. Dar sokaktan, ana caddeye üçyüz metre yürümesi gerekiyordu. Bütün iyi niyetiyle, kaldırımda ilerlemeyi denedi. Daracık kaldırımda, ilk önce...

Beş duyuyla yaşıyoruz. Her birinin farklı hazları var.  Koklamak : Özellikle bahar aylarında, ne muhteşem kokular alırız. Örneğin çiçekler ; Ben en çok yasemini severim. Sonra henımeli ve leylak. Gülü pek sevmem. Aç olduğumuzda, bir fırının ya da pastanenin önünden geçerken yükselen...

10.05.2020 - Pazar  00.26   Metro duraklarında ışıklandırmanın en aza indirgendiği, tünelden gelen metro sesinin bir korku filmi fon müziğini çağrıştırdığı, koskoca İstanbul'un terk edilmiş bir şehre dönüştüğü günler yaşadık. Bir şeyler hala bitmedi tabi ki... Peki bir tiyatro...

21/03/2020 - Cts. 01.52   Bugün gece gündüz eşit   Aynı anda konuşmak aynı anda susmak için doğanın zili çalıyordu. Bu kendi içimde;  kendimle kendimden kendime bir hikayeydi... Bir zamanlar baharın gelişiyle buruk sevinç yaşayan bir ben varmış. Konuşmaktan ve kelimelerden...

Diyorum ki... Susmayı bilmeyen adam, yalnızlığın öbür ucuna doğru yürüdü. Koşabilirdi, ama savunmayı beceremediği kalenin kapısını açık unutmuştu ve anahtar yoktu cebinde. Aldanmışlara özgü dalgınlıkla su içerken, yine sakindi, nereye oturtacağını bilemediği huzursuzluğa mahcup hissediyordu...

Bugün Dünya Sanat Günü   "Sanatın bana hissettirdiklerini ya da ne verdiğini neresinden anlatmayı düşünsem kelimeler bitiyordu. Çünkü sanat anlatmaktan çok yaşanan bir şeydi.  İnsanın incelikle, sevgiyle, üretme sevinciyle, gözbebeğinin içine baka baka sakındığı, dokunduğu her yer...